«ՄԽԻԹԱՐ ՍԵԲԱՍՏԱՑԻ» ԿՐԹԱՀԱՄԱԼԻՐ
Մարտ ամսին «Բարբառներ» ակումբի շրջանակում իրենց անուշ արևմտահայերենով ներկայացան Ավագ դպրոցի լիբանանահայ սովորողներ Անի Աբրահամյանը և Ջուլիա Մախուլը՝ համեմատելով հայ-լիբանանյան խոհանոցը և մշակութային որոշ տարրեր․․․
Համակարգումը՝ Վարդան Կարապետյանի
Լիբանանում հասակակիցներուն կողմէ ամչնալէն խուսափելուն համար մարդիկ կարող են զգալ հասարակութեան ակնկալութիւններուն ճնշումէն տակ՝ թաքցնելուն կամ հերքելուն այն ամենը, ինչը կվնասե իրենց հեղինակութիւնին: Հազուադէպ կհնչեն գովասանքին խօսքերը, իսկ քննադատութիւնը սովորաբար են հնչում:
Լիբանանցիներուն երիտասարդ սերունդը սովորաբար չի զգար պատիւին կանոններուն խստօրէն հետեւելուն անհրաժեշտութիւնը: Աւելի հին , աւելի աւանդական այս աւանդույթներուն բնակչութիւնը աւելի մեծ տոկոս ունի: Անձնական ամբողջականութիւնը ու պարկեշտութիւնը դեռ բարձր կը գնահատուին Լիբանանին մէջ: Թերեւս ատիկա Լիբանանի ժողովուրդի բացառիկ առատաձեռնութեան եւ հիւրընկալութեան պատճառն է․․․
Հայաստան-Լիբանան մշակութային որոշ տարբերություններ է ներկայացնում Ավագ դպրոցի լիբանանահայ սովորող Ջուլիա Մախուլը․
Պատմականորեն հայերը, մեկուսացված չեն ապրած, ուստի զարմանալի չէ, որ մեր խոհանոցն իր շատ ասպեկտներն ունի տարածաշրջանի այլ մշակույթներու հետ: Ահա թե ինչու կարելի է շատ նմանութիւններ գտնել արևմտեան հայկական և լիբանանեան խոհանոցներու միջեւ։ Ինչպես նաեւ հունական և թուրքական ուտեստներու դեպքում: Այսպիսով, զարմանալի չէ, որ բոլոր տեսակի մեզերները, ինչպէս հումուսը, թապուլեն, մութապալը կամ տոլմաները (արեւմտահայերէնով կ’ըսենք սարմա), կարելի է գտնել ավելի լայն տարածաշրջանու բոլոր սննդային մշակույթներում․․․
Հայկական և լիբանանյան խոհանոցների նմանություններն է ներկայացնում Ավագ դպրոցի լիբանանահայ սովորող Անի Աբրահամյանը․
«Բարբառներ» ակումբ 